ÖZET
Modern siyaset düşüncesinin kurucularından biri olarak kabul edilen Thomas Hobbes, insanın en temel (birincil) amaç ve çabasının hayatta kalmak olduğunu iddia eder ve siyaset felsefesini genel itibariyle bu iddia üzerine inşa eder. Bu çerçevede Hobbes, birincil bir içgüdüyle hayatta kalmaya çalışan insanın toplumsal varlığının özünü karşılıklı güvensizlik ve korku ile açıklar. Hobbes’un yüzyıllardır tartışılan, günümüz siyaset kuramları üzerinde de derin etkileri olan görüşleri pek çok kez Rene Descartes ve John Locke gibi çağdaşı filozoflar ile karşılaştırılmıştır. Buna karşın, genel olarak Helenistik felsefenin, özel olarak ise Stoa felsefesinin Hobbes üzerindeki derin etkileri çoğu zaman ihmal edilmiştir. Özellikle Türkçe literatürde Hobbes’un siyaset felsefesinin Stoacı temellerine dair müstakil olarak kaleme alınmış hemen hiçbir çalışma bulunmamaktadır. Bu makale, Stoa felsefesinin Hobbes üzerindeki doğrudan ve dolaylı etkilerini göstermek ve birçok açıdan Stoacı öğretilerden, özellikle oikeiosis öğretisinden hareket eden Hobbes’un, büyük ölçüde Hugo Grotius’un eserleri aracılığıyla haberdar olduğu ve içselleştirdiği bu öğretileri nasıl siyaset felsefesinin merkezine yerleştirdiğini göstermek amacıyla kaleme alınmıştır.