ÖZET
Sosyolojide eleştirel kurama yönelik ilginin artmasıyla birlikte milliyetçilik kuramları kendi içerisinde farklı bağlamlarda sorgulanır hâle gelmiştir. Özellikle “temelci” olarak adlandırılan metodolojik milliyetçilik yaklaşımının yöntem ve ilkeleri sorgulanmaktadır. Metodolojik milliyetçiliğin sorgulanmasının sebebi ise temelde pozitivist, ulusa ve tarihe evrenselci bakan, Avrupa merkezci yayılmacı bir anlayışa sahip olmasına bağlanmaktadır. Bu noktada eleştirilerin ortak problemi, özelde toplumsal kültürün ve insan eyleminin göz ardı edilmesine bağlanır. Bu çalışmanın ana temasını metodolojik milliyetçiliğin epistemolojik ve ontolojik kabulleri gereği açmaza düştüğü konular oluşturmaktadır. Bunu yaparken özellikle iki alanın temel kavramlarına başvurulacaktır: Konstrüktivist kuram ve diyalektik bütünsellik. Bu bağlamda metodolojik milliyetçiliğin yetersizliklerini aşabilmek adına yeni bir yöntemin ilkelerinden bahsedilecektir. Öneri olarak tasarlanan yöntemin ilkeleri, Türkiye’de tartışma konusu olan çokkültürlülük olgusu ve kimlik siyasetinin sunmuş olduğu kültür ve toplum tasavvuru bağlamında örneklendirilerek ele alınacaktır. Dolayısıyla bu çalışmanın amacı; milliyetçilik kuramlarına yönelik bir yapıbozumu olmaktan ziyade tarihsel sosyoloji, konstrüktivist duyarlılığın temelinde ilerleyen bir milliyetçilik okumasının yeni perspektiflerin önünü nasıl açabileceğini gösterebilmektir.