ÖZET
Sabri Fehmi Ülgener ve Ahmed Güner Sayar, iktisat ve kültür tarihi çalışmalarıyla çağdaş Türk düşüncesinde öne çıkan iktisatçı düşünürler olarak bilinmektedir. Osmanlı-Türk toplumunda iktisadi geri kalmışlık meselesi, kapitalizmde ihtilaflı iktisat siyasaları ve iktisat metodolojisinde farklı iki ana damarın varlığı çerçevesinde ileri sürdükleri fikirler ve yaptıkları tahliller dikkat çekicidir. Bu makalenin amacı, Ülgener ve Sayar’ın iktisadın farklı boyutlarına yönelik yaklaşımlarını ortaya koymak ve bu hususta örtüştükleri ve ayrıştıkları noktaları değerlendirmektir. Bu bağlamda iktisadi geri kalmışlık sorunsalında genellikle kültürel unsurlar üzerine odaklandıkları ve tasavvufun asıl mecrasından saptırıldığı tezini ileri sürdüklerini belirtmek mümkündür. Keza kapitalizmin liberal ve müdahaleci siyasaları arasında keskin bir görüş ayrılığına düşmedikleri söylenebilir. İktisat metodolojisinde ise iktisat teorilerinin açıklayıcılığı kapsamında a posteriori niteliği taşıması gerekliliğinde hemfikir olmuşlardır. Diğer taraftan iktisadın insanını muhtelif boyutlarıyla kuşatabilmek için anlamaya dayalı (verstehen) yöntem ile iktisat sosyolojisine açılmışlardır. Neticede Ülgener ve Sayar’ın ayrıntıda farklılaştıkları noktalar olmakla birlikte esasta ve usulde birleşerek Türk iktisat düşüncesinde özgün bir çizginin mimarları olduklarını söylemek mümkündür.