ÖZET
Bu çalışmada Marx’ın kapitalizm eleştirisinde kullandığı kınayıcı ahlâkî tabirlerden yola çıkılarak kapitalizme yaptığı itirazların etik niteliği soruşturulmaktadır. Ayrıca 1970’lerde bilhassa Kuzey Amerika akademyasında geniş yer tutan tartışma, siyaset felsefesinde post-yapısalcı etik dönümün ve post-Marxizm’e geçişin ertesinde bu dönüşümlerin muhtemel teorik sonuçlarıyla birlikte yeniden ele alınmaktadır. Daha genel olarak da Marx’tan bir etik teori çıkarmanın imkânı, gereği ve sınırları araştırılmaktadır. Sonuç olarak Marx’ın özellikle öne çıkarmadığı ahlâkî eleştirinin yine de felsefi sisteminde içkin olduğu ve etik dönüm sonrası daha belirgin biçimde ortaya konulabileceği savunulmaktadır. Ancak Marx’ın ahlak temelli söylem ve mücadele aleyhinde ve temelde materyalist duyarlıklarında köklenen tutumu gereği anti-kapitalist mücadelenin tabanda, maddi ve siyasi kalmasının Markist görüşte esas olduğu vurgusu yapılmaktadır.