ÖZET
Ülkemizin Akdeniz sahillerinde varlıklarını uzun yıllardır sürdüren Nusayriler/Arap Alevileri kendilerine has dini, etnik, sosyal ve kültürel farklılıkları olan bir gruptur. Son dönemlerde gruba ilişkin yaklaşımlarda bu grubun “Alevi” üst kimliğinde tanımlanması görülmektedir. Oysa grubun kadim geleneğinde Nusayriler olarak adlandırılan bir dini grup olmalarına karşılık, son zamanlarda konjonktürel, siyasal, ideolojik ve teo-stratejik nedenlerle farklı isimlendirmeler ve gruplaşmaların varlığı dikkat çekmektedir. Bu durum Nusayri inancında çok etkili bir inanç akidesi olan takiye ile günümüzde küreselleşmenin getirdiği değişim rüzgârlarının bir sonucu olabilir. Çalışmanın kapsamı Türkiye’deki Nusayrilerin görünümleri iken yöntemi konuya ilişkin teolojik, tarihi, sosyolojik ve antropolojik çalışmaların nitel olarak ele alınmasından ibarettir. Çalışmada amaç; takiye ile değişim etkileşimi dikkate alınarak Nusayrilerin temel kimlik sunumları tipleştirilmeye çalışılacaktır. Buna göre günümüzde Türkiye Nusayrilerini; a) Laik Cumhuriyetçi uyumlu kimlik; b) Eti Türkleri; c) İçteki ötekiden Caferi Nusayriliğe; d) Geleneğe direnen Nusayrilik; e) Türk Aleviliği İlişkisi/İlişkisizliği f) Kayıp Hristiyanlar, olarak tipleştirmek mümkün görünmektedir. Sonuçta, görülmektedir ki Nusayriler için Alevi çatı isimlendirmesi kendi içinde pek çok sorunu barındırdığı gibi dinsel, tarihsel, sosyolojik ve kültürel olarak toplum kendi içlerinde farklı yapı ve fraksiyonlarda kurumsal, dinsel, geleneksel ve teo-stratejik varlıklarını sürdürmektedirler.